“Bu Herif Benim Psikolojimi Bozdu, Tutuklayın” Denyoluğu

Efendim. Yakın dostlar bilir. Ben çeşitli isimlerle, çeşitli internet sitelerinde, gazetelerde, dergilerde vb bazen yazan çizen bir insanım. Yani mürekkep yaladık. Çok büyük adam olduk anasini satiyim. 

Bu kişisel reklamdan sonra; geçelim mevzuya. Yazdığım yazılarla ilgili en büyük problemim, ikide bir mahkemeye verilmek. Şimdi diyeceksiniz ki; ona buna bulaşma, mahkemelerde sürünme. Arkadaşım biz de gerzek değiliz elbette. Bulaşırken de usülünce bulaşıyor, kişisel hayata, saygınlığa vb geyiklere elimizden geldiğince hürmet gösteriyoruz. Ama yine karakol yolları, mahkeme tutanakları bizi bekliyor anasını satıyım. Şöyle rahat rahat, ağzının tadıyla bir yazı yazmak mümkün değil.

Hayır, mahkeme sonucunda zaten bir şey çıkmıyor. Çoğu zaman mahkemeye bile gidilmiyor, savcı takipsizlik kararı veriyor. Sonuçta yazılarda suç teşkil edebilecek hiç bir şey yok. E adam nasıl mahkemeye veriyor diyecekseniz, işin komik tarafı da bu. Avukatlar da bir yöntem öğrenmiş sanırım; bütün şikayetlerin sonunda şu yazı oluyor: “Bu şahsın yazısı benim psikolojimi bozdu. O yüzden dava etmek istiyorum.”

İyi tereyağı yiyorsun. Dava et bakalım. E benim yurdumun güzel canlısı, e Meksika’ya düşen meteordan şans eseri kurtulup kertenkele olacakken memeli haline dönüşüvermiş dinazor neslinin zibidi uzantısı; ne menem bir psikolojin var ki senin, dakikada bir tekliyor, bozuluyor. Ulan internette okuduğun yazıdan sonra psikolojine ne gelip gidiyor benim Tazmanyalı kardeşim? Ne oluyor? Halüsinasyonlar görüyorsun, geceleri ak sakallı dedeler mi basıyor evi? Metroda tren beklerken internette benim yazımı hatırlayıp “Hepimiz öleceğiz. Kaçııın.” diye çığlık çığlığa trenin önüne mi atıyorsun kendini? Ne kırılgan psikojin varmış be evladım. A benim psikojisi saç telinden kıytırık, beynini sülüklerin harap ettiği güzel kardeşim. Nedir sendeki? Psikoloji bile değil lan o. Sen o psikolojiyi bir söktür, arkasında “Made in China” yazmıyorsa beni de Afrika çöllerinde aç hipopotamlar kovalasın ulen. Değiştirt o psikolojiyi sen. Kendini de yorma, bağımsız Türk yargısını da, beni de sevgi pıtırcığı.

Hadi bu vatandaşın psikolojisini geçtik; “psikolojimi bozdu” diye bir dava sebebini de anlayabilmiş değilim. Ulan eski sevgilim de benim psikolojimi bozmuştu. Karı beni terkedince; geceleri uyuyamaz, yemek yiyemez, çalışamaz olmuştum. Gidip kızı mahkemeye mi vereyim lan? “Beni terketti, psikolojimin ocağına incir ağacı dikti. Tutuklayın lan bu karıyı.” diye savcıya dilekçe mi postalayım.

Ayar etmeyin adamı. Rahat bırakın bağımsız Türk yargısını da, zaten yeterince sorunu olan bağımlı Türk internetini de. Yerim psikolojinizi. Psikopota bağlatmayın adamı. Oh be, rahatladım…