Yine, yeniden, fasa, fiso

Vay vay vay,

Şuraya bir yazı karalamayalı tamı tamına 1.5 yıl olmuş be. Bu ne çalışma azmidir, bu ne yoğunluktur. İstanbul adamı mahvediyor. İlaçlayıp berbat ediyor işte. Çalışmaktan, koşturmaktan; blogunuzu unutuveriyorsunuz. Gerçi benim gibi 35 blogu olan insanlar için birini hatırlamak oldukça güç. Ama zaten ben 35’ini de unuttuğum için; hayvanın önde gideniyim, orası da ayrı konu…

Madem bir ve buçuk yıl sonra yeniden el attık buraya; bir reklam arası vermeden olmaz. Daha dün gibi şu bloga yazdıklarım. Ama ne de çok değişmiş. Bu arada bir açıklama yazmak gerek. Bu blogda “silinmesi gereken” şeyler var. Ama bende de bir takıntı var. “Silemem”. Psikolojim bozuk benim. MSN’den kimseyi silemem. Fotoğraf silemem. Yazı silemem. Anı silemem. Manyağın tekiyim. Onun için bir süre böyle idare edivereceğiz. Yazılar arttıkça, silinmesi gerekenler de arkalara doğru ilerleyip gözden kayboluverirler zaten. Hayat budur olm.